Wat een feest! Het Gracelandfestival in Vierhouten!

Zaterdag 18 augustus: om 5 uur gaat de wekker, maar ja, voor het goede doel moet het kunnen. De laatste dingetjes voor de proeverij afmaken, dan alles inpakken en om 6.30 uur stapt Laurens in de auto. We rijden samen richting Vierhouten. Voor de eerste keer zijn we echt op tijd en bouwen zonder hectiek de stand op, maken kennis met elkaar, spreken alles rustig door en samen bidden we voor de dag, hoe heerlijk is dat!

Om 10 uur komen de eerste bezoekers langs. “Ik heb al van jullie gehoord. Goed dat jullie er zijn! Ik kom straks ook naar de lezing.” Een ander: “Hallo, ken je me nog?” “Uh help me even?” “We hebben elkaar in 2015 in Rotterdam gesproken, ik was in de viering op het Vegan Foodfestival.” “Oh ja, wat gaaf!” en we halen onze herinneringen op. Maar ook: “… maar ik mag van God vlees eten, hoor! Ik vind het wel extreem.” Of: “Ik ben dierenarts en boer, ik lust helemaal geen vlees, maar ja, dat hoort er nu eenmaal bij als je melkkoeien hebt.” Hoe aanmoedigend was het om de tieners te spreken, die vol overtuiging vertelden dat ze vegetariër zijn en of we konden uitleggen wat het voordeel van vegan is? En allen waren het met elkaar eens: zoals het in de bio-industrie gaat, dat is niet de bedoeling!

Sommigen ook staan slechts even stil om in een boek te bladeren en anderen vragen of ze mogen proeven van de verschillende smeersels of van de suiker- en glutenvrije muffin. Uiteraard mag dat en ook de vriendelijke man van de security, die stralend in mijn gezicht zegt, dat hij vlees zo lekker vindt, geeft toe dat de filet americain van de Vegetarische Slager best oké is. 

Dan is het alweer 12 uur. Na een heerlijke vegan lunch, aangeboden door Gracelandfestival, kiezen Laurens en Marieke ervoor om bij de stand te blijven. De anderen gaan met onze kar vol met lekkernijen richting De Riemer, de boekentent met o.a. een tafel vol hippe vega(n) kookboeken en in het midden ruimte voor lezingen en presentaties. Er staan zo’n 30 stoelen, gericht op twee tv-schermen, en een microfoon. Vriendelijke mannen van de techniek helpen ons met het aansluiten van de laptop en brengen een haspel voor mijn kookplaat om later falafels en tofuburgers te bakken. De zenuwen spelen een beetje op, maar dan loopt de zaal vol. Gelukkig zit ook Clary in het publiek: dat geeft een goed gevoel van vertrouwen. Al snel zijn alle stoelen bezet, gaan mensen er omheen staan en anderen op de grond zitten. Jan is de presentator en heet ons van harte welkom: “Soms vraag ik me af of voeding de nieuwe religie is. Het ene moment moeten we allemaal aan de eiwitten en vervolgens aan de koolhydraten. Ik ben benieuwd wat Vegan Church ons te melden heeft.”

De sfeer zit er gelijk goed in: na een korte introductie over Vegan Church spelen we een quiz met uiteenlopende vragen over de verschillende aspecten van vegan eten en leven. Er wordt vrolijk gelachen, soms is men met stomheid geslagen. Het valt ons op hoeveel mensen op de hoogte zijn van vegan eten en leven en hoe vanzelfsprekend het is om bewuste compassievolle keuzes te maken. Als aanmoediging krijgt degene met de minst goede antwoorden een receptenboekje van VC.

Na een korte uitleg over de begrippen ‘vegan’ en ‘church’ vertelt Sandra haar verhaal, hoe ze als theologe tijdens haar studie best weinig over scheppingsleer (o.a. dieren en/in de schepping) heeft gehoord. Ze vertelt over de gezondheidsvoordelen die ze heeft ondervonden en hoe de boeken van Andrew Linzey haar inspireren om haar geloof in Jezus en haar liefde voor al wat leeft aan elkaar te verbinden. In Anja’s verhaal gaat het eerst over haar zorg ‘of het vegan eten wel lekker en afwisselend is’. Dat blijkt gelukkig zo te zijn! Ook vertelt ze over de wereldvoedselverdeling: hoe ze al als tiener geraakt was door de honger in Afrika en dat dit vijf jaar geleden dè reden was om vegan te worden. Tegenwoordig houdt ze zich als natuurvoedingskok en -therapeute in opleiding bezig met de invloed van voeding op onze gezondheid. Na Anja komt Joy. Zij memoreert dat ze ooit door een gesprek aan de stand van Vegan Church het verhaal achter de eieren heeft begrepen en toen besloot om vegan te worden. Haar motto:“God is liefde en liefde is echt! Hoe logisch is het dan om onze compassie uit te breiden: van de mensen naar de dieren.” Joy vraagt de toehoorders om hier over na te denken en te kijken of ze er persoonlijke keuzes aan kunnen en willen verbinden. Dank, Joy! Dat heb je super gedaan!

Dan is het al weer bijna 14 uur: men wil natuurlijk proeven en dat gebeurt dan ook. Anja en Clary bieden verschillende salades, zeegroente, falafel, plantaardige melk en verschillend broodbeleg aan. Er wordt volop gesmuld. Een ding is zeker: vegan eten is veelkleuriger en smaakvoller dan verwacht en gedacht! Sommige komen terug, “of ze nog iets mogen proeven” en andere willen recepten weten. Nog weer andere stralen gewoon naar ons en zijn overduidelijk blij met deze kennismaking met Vegan Church. Iemand zegt: “Wat fijn dat jullie niet aan het overtuigen waren, maar dat jullie op positieve wijze mij wisten te inspireren. Ik ga er goed over nadenken en zeker vaker vegan eten.” Kijk, daar doen we het voor!

Daarna is het tijd om Laurens en Marieke weer op te zoeken. Zij vertellen dat zij het heel druk hebben gehad met kortere en met intensieve gesprekken. Veel bezoekers, ook diegenen die na de lezing nog even komen buurten, nemen de OEPS: De Bijbel is geen vega(n) boek mee. Ook de brochure van Plant Power, de flyer van de plantaardige ontwikkelingshulporganisatie Plenty Food, die van de VeganChallenge en de ‘sprookjes van de melkindustrie’ van Melkjekanzonder zijn erg in trek.
We voelen ons gezegend dat we een bijdrage hebben kunnen leveren aan al deze stapjes van bewustwording. Samen danken we God voor wat we vandaag hebben mogen delen en bidden Hem of de Heilige Geest de harten van eenieder, ook in de weken die komen, zal blijven raken met Zijn liefde voor al wat leeft!