Jezus at toch ook vis…!?

Jezus at toch ook vis….!?

zegt een vriendin. Als bewijsplaats haalt ze het Evangelie van Lucas en van Johannes aan. In een van onze vieringen denken wij na over deze reactie.

We lezen Lucas 24. Ja, daar staat het letterlijk in vers 42-43: En zij gaven Hem een stuk van een gebakken vis en van een honingraat. En Hij nam het aan en at het voor hun ogen op. | HSV Ook lezen we Johannes 21. Ja, hier kun je tot die overtuiging komen: Toen zij (de discipelen na Jezus’ opstanding uit de doden) dan aan land gekomen waren, zagen zij een kolenvuur liggen en vis daarop en brood. | NBG ’51 Ofwel: ”Jezus at toch ook vis…!?”

We lezen de laatste tekst in enkele Bijbelvertalingen. Ook daar worden we op dit denkspoor gezet. Zelfs de Vulgata, de Latijnse vertaling van de Bijbel, wijst in die richting. De vriendin schijnt een punt te hebben. Hoewel?

Wat lezen wij in de schriften?

We nemen de grondtekst erbij, het nieuwtestamentische Grieks. Jawel, in Lucas staat het woord ιχθυς (vis). Maar in  Johannes 21 kun je het woord dat hier met ‘vis’ vertaald is, tot onze verrassing, ook anders lezen. Daar staat namelijk niet ιχθυς (vis) maar οψαριον (bijgerecht bij brood).

Hetzelfde woord οψαριον staat in Johannes 6 in het verhaal van de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van de vijf broden en de twee … Tja, de twee wat?

Volgens Walter Bauer’s Grieks-Duitse woordenboek voor de geschriften van het N.T. en de overige vroegchristelijke literatuur is zowel in hoofdstuk 6 als in hoofdstuk 21 het woord vis het meest gepast, vooral in combinatie met ανθρακταν (kolenvuur) en omdat het in lijn is met Lucas 24. Maar hier ontdekken we toch enige ruimte voor een andere invulling en interpretatie.

Waarom zou het bijgerecht bij brood bijvoorbeeld niet olijventapanade kunnen zijn geweest of een varieteit aan hummus? Dit soort out of the box denken past toch best bij een leven anno nu, geleid door de Heilige Geest, of?

Verder vragen we ons af of de opgestane levende Heer met deze voorbeelden dit wil zeggen:”Omdat Ik na Mijn opstanding als bewijs dat Ik het echt ben, vis at, kunnen jullie 2000 jaar later de oceanen leegvissen met alle bijvangst en andere nare neveneffecten voor de schepping of vissen kweken in kweekvijvers waar ze met honderdduizenden op elkaar gepropt zitten zonder enige ruimte om echt te mogen leven” …

Anno 2019: WWJD?…

We zijn blij met deze ontdekking. Het punt van de vriendin is hierdoor iets minder overtuigend als dat het in eerste instantie lijkt. OEPS!

Afgezien daarvan vragen we ons dus ook af of onze Heer Jezus Christus vandaag aan de dag vis zou eten. Vis zit zo vol giftige metalen, zoals kwik. En het houdt niet op. De EU wilde de kwiknorm zelfs verhogen. Gelukkig ging dat niet door, maar wie van ons houdt met dit soort politiek rekening, als je op de markt of in de viswinkel vis wilt kopen!?

We vragen ons dus af: anno nu, WWJD?

Zou Hij het aanraden om vis te nuttigen die de volksgezondheid in ernstige mate kan aantasten? Om te zwijgen van de urenlange doodsstrijd die de vissen voeren als ze in de vissersbootfabrieken levend op het ijs worden gelegd. En dan de tragiek van de eerder genoemde bijvangst van de wereldwijde visindustrie, tijdens het massaal leegvissen van de oceanen: dolfijnen, schildpadden etc. dagenlang verstrikt in kilometers lange netten. Zou de Heer dit bedoeld hebben en zou Hij hieraan mee willen doen?

En dan dat andere zeeleven, zoals krabben en kreeften bijvoorbeeld. Schaal- en schelpdieren, die net als vissen door God gezegend zijn met cognitieve en sociaal-emotionele intelligentie (zie Jonathan Safraan Foer (2009). Dieren eten. p. 64) Hoe komen wij mensen toch op het idee ‘om hen levend te koken, want anders smaken zij niet’ en dan ook nog te menen ‘dat de dieren er helemaal niets van voelen’?

Al met al kunnen we het ons niet voorstellen dat de Heer van het leven dit bedoelde toen Hij na Zijn opstanding die ene vis at. Jij? 

We nodigen jou uit om met ons in gesprek te gaan. We zien uit naar jouw ideeën hierover!

Vrede, alle goeds en Gods zegen gewenst!

Pin It on Pinterest