Kerst 2018

Toen mijn zoon geboren was en ik weer ‘op zaal’ was (ik was bevallen in een ziekenhuis) mocht ik hem een poosje bij me nemen. Ik vond het zo heerlijk, zo ontzettend heerlijk, eigenlijk kan ik niet uitleggen hoe verwonderd gelukkig ik toen was. Zo’n oerervaring. Je hebt geboorte gegeven aan je kind.

En, en misschien wel juist, omdat ik een poosje niet mocht lopen en me dus op bed moest vermaken, heb ik toen zoveel gedacht aan Maria en Jozef, de mensen waarvan we vieren dat ze 25 december ouders werden. We hebben geen idee van de datum, maar het is mooi dat we geboorte van een nakomeling vieren. Dat we er blij mee zijn en gelukkig. Daar in dat huis in Bethlehem wordt een kindje geboren, krijgen Maria en Jozef een nakomeling en via Jozef ook nog een koninklijke, want hij is uit het geslacht van David. En Jozef geeft dat kind z’n naam. In Matteüs 1: 25 horen we: ‘en hij roept zijn naam: ‘Jezus’, zoals mijn vader me liet inschrijven op het gemeentehuis van IJsselmonde en ik mijn naam Tietsje kreeg.

En dat is mooi, want als je een naam hebt ben je er. Dan kun je bezongen worden met je naam, aangeroepen worden, je weet dat het jouw naam is en je kunt reageren op het roepen van je naam. En degene die jouw naam over je uitroept zorgt voor je, is er voor je net als degene die je leven hebt gegeven. Ik vind een naam geven altijd iets hebben van: Kind, je mag er zijn’, dit kind mocht er ook zijn met die prachtige naam: ‘God redt’.

En Jezus blijkt zijn naam eer aan te doen, want hij laat merken dat God redt. En dat doet hij door te kijken. Zijn hele leven lang kijkt hij. Dat vindt niet iedereen plezierig, want als je goed kijkt naar dingen die gebeuren in de maatschappij, dan zie je van sommige dingen ook dat ze zo liefdeloos zijn. Zo kapot makend.

En ik vermoed dat het altijd te maken heeft met dat wat Eli Wiesel zei: ‘Als je elkaar niet aankijkt dat zie je geen geschapen schepsel voor je, maar dan is het een ding, of een nummer.’ In zijn tijd werden de mensen gebrandmerkt die niet aangekeken hoefden te worden. En nu worden dieren gebrandmerkt. Als je niet aankijkt gaat het mis, dan maak je geen relatie. En dan weet je niet dat de ander ook een nefesh is, een ziel, zoals het zo duidelijk in het grote, heilige boek staat. Dat het bij God om alle zielen gaat, niet alleen de menselijke. God kijkt de zielen aan. En ik denk zelf dat we dat op Kerstfeest mogen vieren. God kijkt de zielen aan, elke ziel die geboren is, ook die waar wij geen enkel respect voor hebben en die alleen economisch bekeken en bezien worden.

Laten we deze Kerst vieren dat God alle zielen ziet en vooral daar is waar zielen lijden. En laten we deze kerst ook denken aan de opdracht die wij mee hebben gekregen toen God zei: “jullie mensen, jullie mogen namens mij zorgen voor de aarde met al de schepselen die daarop wonen en leven” (Genesis 1). Ik vermoed dat als we dat doen er eindelijk vrede kan komen, dat waar we zo over zingen met de Kerst.

Het lied hieronder kunnen we zingen op de melodie van ”Komt verwondert u”.  En laten we deze kerst bij het kind dat geboren is ook eens aan de kinderen van de dieren denken als we dit lied zingen.

Tietsje Abee

Stil, er is een kind geboren
midden in de duistere nacht.
Laat het alleen het mooiste horen
geef het alle liefde, hoop en kracht.
Laat het nog onschuldig wezen,
zonder zorg en zonder pijn.
Dat het nog niets hoeft te vrezen
Laat het vredig geborgen zijn.
Leer het leven, leer het geven,
Gun het een bestaan vol zonneschijn.

Zorg dat het in vrede opgroeit
dat het gelukkig worden mag.
Dat de liefde er in opbloeit
en het de vreugd ziet van de dag.
laten wij het voor ’t kwaad behoeden,
het begeleiden in de wildernis.
leer het schoonheid, leer het spelen
dat het ’n bron van blijheid is.
leer het delen met zovelen:
’t licht zijn in de duisternis.

Dit lied wens ik met de Kerst aan al Gods schepselen toe!!

Zoete lekkernij voor 2 personen

Met deze lekkernij kun je je spontaan zelf verwennen en ben je perfect voorbereid op onverwachte visite. Super simpel en in een handomdraai gemaakt. Zorg er gewoon voor dat je de ingrediënten in huis hebt en succes is je verzekerd.

Je kunt dit gebak variëren met andere noten en het smaakt heerlijk bij een kopje thee of koffie. Maar het is ook als dessert met bijvoorbeeld een bolletje vanilleijs of vanillesaus erg lekker.

Ingrediënten

  • 1 appel
  • 5 paranoten
  • 1 theel. kaneel
  • evtl agave- of maple siroop
  • bladerdeeg vegan

Bereiding
Verwarm de oven op 180 graden.
Vet een kleine bakvorm in. Laat 1 plak bladerdeeg ontdooien. Schil de appel en snij deze in acht partjes. Strooi de kaneel over de appel en meng het goed. Vermeng de appel naar smaak ook met de stroop.
Snij de noten in stukken en leg de appelpartjes en de noten in de bakvorm. Leg de bladerdeeg over de appels en smeer het een beetje met plantaardige melk in.
Zet de vorm in de oven en bak het ca 20 min tot dat de bladerdeeg goudbruin is.
Draai de taart om en smullen maar.

Pin It on Pinterest