Deutsch
English
Dieren zegenen, kan dat wel?
Zegen-de-dieren-dag
Overdreven?
Er is een prachtige traditie in de wereldwijde Kerk, al zeg ik het zelf. Het heet: “zegening van de dieren”. Kerken en geloofsgemeenschappen nodigen rond 4 oktober (de dag van St. Franciscus van Assisi, later: Werelddierendag) (kleine) boerderij- en huisdieren uit om met hun baasjes naar de kerk te komen. Daar kunnen ze in een speciaal voor hen en de schepping ontworpen liturgie een persoonlijke zegen ontvangen in Naam van God, Schepper van de hemelen en de aarde.
“Een persoonlijke zegen voor dieren?”
“WOW, wat een goed idee! Zij horen er ook bij!”, hoor ik regelmatig.
Maar even zo vaak hoor ik: “Nou ja, het moet niet gekker worden! Een zegen, OK. Persoonlijk? Ook mooi. Maar voor een dier?”
Laatst zei iemand tegen mij: ”Jullie doen heel mooie verrassende dingen met Vegan Church, maar dit vind ik echt ongepast en onheilig. Het zijn maar gewoon dieren, hoor. Die merken er niks van! Ze hebben geen ziel, komen niet in de hemel. Ze kunnen niks van het christelijke geloof beleven noch bevestigen, want ze kunnen de Bijbel niet lezen noch Bijbelstudie doen, ze begrijpen niets van de preek, ze bidden noch zingen.
Dus is dit niet al te overdreven? De volgende stap is dat je aan dieren menselijke kenmerken toedicht. Nou, dan zijn we helemaal ver van huis!”
Als ik dit laatste hoor, vraag ik me werkelijk af waar men in de afgelopen 50 jaar heeft uitgehangen. In onze samenleving wordt namelijk constant aan dieren menselijke kenmerken toegedicht. Kijk maar naar animaties van Blue Sky Studios (Ice Age), Disney / Pixar (Finding Nemo) en DreamWorks (Kung Fu Panda). En wat te denken van prentenboeken. Peuters en kleuters worden er groot mee. Dit argument valt dus af.
Geen ziel?
Blijven we zitten met de vraag naar de ziel. Ja, ik kan me voorstellen, dat als je je laat inspireren door de Griekse filosofie, je kunt denken dat dieren geen ziel hebben. En ergens klopt het. Want als we het Joodse denken goed begrijpen en ons daardoor laten leiden, zoals onze Heer Jezus Christus dat tijdens Zijn aardse leven ook deed, dan ontdekken we dat dier en mens geen ziel hebben, maar ziel zijn!
OEPS!
Het Hebreeuwse begrip voor ziel (nefesj) komt in Genesis 1 en 2 zowel bij de schepping van de dieren als bij die van de mens voor. Het begrip verwijst o.a. naar ‘adem, keel’, ‘unieke persoonlijkheid, unieke persoonlijke eigenschappen of persoonskenmerken’. Zo hebben we dus geen ziel, maar zijn we een ziel en dat heeft ieder mens volgens God onze Schepper gemeen met elk dier. En God kan het weten!
Dat is nog eens: OEPS! Daarom van harte en met volle overtuiging: zegen-de-dieren-dag!
Moge God ons allen Zijn zegen geven!
